تدخین سابقه بسیار طولانی با انسان دارد. هزاران سال است که انسان از دخانیات استفاده می کند و شواهد آن در غار نوشته های بسیار قدیمی یافت شده است. این که چرا تدخین و دخانیات می تواند اینقدر مهم باشد که بشر نخستین به دنبال آن برود و حتی آلات بسیار اولیه برای آن تهیه ببیند هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد.
هزاران سال پیش انسان از دخانیات استفاده می کرده است
البته این امر در همه جای دنیا دیده شده است! از سرخپوستان گرفته تا اقوام ساکن در خاورمیانه و حتی خاور دور هم در این مکتب می گنجند. عکس هایی که در این مقاله خواهید دید (در بخش تاریخچه) غالبا از کتاب The Pipe Book (کتاب پیپ) اثر الفرد دانهیل بر گرفته شده است.
پیپ بامبو/ برونئی، پیپ بسکت / افریقای مرکزی، پیپ سنگ / بخارا
جالب است بدانید که قلیان اصالتی با پیشینه کشورمان دارد (موقعیت جغرافیایی در حدود ایران امروزی و کرانه های وسیعتری از خلیج فارس). در کتاب الفرد دانهیل (که در اکثر مجامع جهانی مورد رفرنس قرار می گیرد) به آن اشاره شده است. در مورد تاریخ قلیان در ایران بیشتر بدانید…
پیپ اصالتی بیشتر اروپایی دارد، دلیل آن ممکن است نوع برگ های توتونی باشد که در دسترس مردم آن زمان بوده است، البته سرخپوستان هنوز هم مبتکر انواع پیشرفته آن به حساب می آیند و انواع توتونی که آنها استفاده کرده اند با کیفیت تر بوده است. بله، امروزه توتون بخش عظیمی از صادرات آمریکا را به خود اختصاص داده و ایالت های ویرجینیا و کنتاکی تولید کنندگان مطرح این صنعت هستند. در این زمان است که غول های سیگارت سازی جهان متولد شدند و پا به میدان غظیم مصرف دخانیات گذاشتند.(کنت، وینستون و…)
عمر پیپ در ایران همراه با ورود انگلیسی ها و پرتقالی ها میباشد (چپق وسیله ای دیگر است چون از آن برای استعمال توتون های بسیار ریز برگ و یا گونه ای از توتون مصرف شده در قلیان استفاده می شده). در حقیقت پیپ وسیله ای پیشرفته و کوچک برای استعمال توتون فراوری شده (توتون پیپ) است. بسیاری از مهندسین انگلیسی (صنعت نفت) که به ایران می آمدند پیپ می کشیدند و کم کم پیپ به صورت امروزی و پیشرفته وارد ایران گردید.
جنوب ایران که از مراکز نفت خیز است به دلیل رفت و آمد خارجیان که معمولا شرکت نفتی بودند و همچنین به دلیل بندر بودن رونق اولیه ای از بابت کالاهای خارجی به خود گرفتند. (حتی همین الان هم خیلی ها تجارت را در بنادر میجویند)
پیپ و توتون مرسوم در امارات متحده عربی و برخی بخش های جنوبی ایران، به نام مدواخ: به ویکی پدیا مراجعه کنید …..
چه نوع پیپ باید انتخاب شود؟
پیپ ها از جنس های متفاوتی از چوب ساخته می شوند که متداولترین آن برایر است که از ریشه ترموود شده درخت اریکا بدست می آید. رز، عناب ها (گونه های فراوانی دارند)، نسترن ها (گونه های متفاوتی دارد) و چوب های مدیترانه ای از شاخص ترین ها هستند (جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت دانشنامه پیپ مراجعه شود: www.pipedia.org). یک پیپ استاندارد می تواند اسموک خوبی داشته باشد، قیمت عامل تعیین کننده نیست. بسته به مصرف خود می توانید پیپ انتخاب کنید و شاید کمی زیاده طلبی مصرف کننده باشد که در گام نخست پیپ گران خریداری می کند.
انواع فینیش پیپ / برگرفته از شرکت پینوکیو پایپ
فینیش روی پیپ یکی از عوامل مهم است، فینیش رابطه مستقیمی یا کیفیت چوب دارد.
امبرا (رنگ روشن)، پیورا امبرا (روشن و شفاف)، نوسه (گردویی)، سابیاتا (سند بلاست)، روستیکا و نهایتا اوتر.
گام چهارم، پیپ اول شما باید ارزان ولی استاندارد باشد، یک پیپ کش در سال ممکن است چند پیپ بخرد پس برای خرید پیپ گران عجله نکنید.
پر و روشن کردن پیپ:
در صورتی که پیپ به نحو صحیح پر نشود اسموک مطلوبی نخواهد داشت.
عوامل بسیار پیچیده ای که خارج از حوصله این مقاله است مطرح هستند که اشاره تمامی آنها به پر کردن صحیح پیپ است.
توتون باید به گونه ای پر شود که هنگام استعمال توتون روی هم انبار نشده و امکان سوختن همه توتون ریخته شده در پیپ مهیا گردد.
در بخش گارانتی همین سایت به این مقوله پرداخته شده و عکس ها هم ضمیمه است.
روشن کردن هم بخش مهمی از قضیه است. حتما توتون باید به صورت پایین تراکم کمتر و بالا با تراکم بیشتری پرشود، دلیل آن هم پیشروی آتش به سمت پایین است. روی پیپ اگر به صورت درستی کاملا متراکم باشد اصلا احتیاجی به کنترل هوا با دست نمی باشد.
اسموک عالی و مناسب حدود 20 دقیقه یا بیشتر است.
حتما سعی کنید به مدت زمان یاد شده برسید و از پک زدن های سریع و با حجم زیاد بپرهیزید.
روش نگهداری توتون:
توتون باید به درستی نگهداری شود تا خشک نشود.
توتون خشک به منزله زباله است، خارش گلو، سوزش زبان و دود زیاد از علایم خشک بودن توتون هستند.
توتون ها به دو گونه عرضه می شوند:
1- پانچ: گونه ای از بسته بندی است که در کیسه صورت می گیرد و قیمت تمام شده آن هم پایین است.
2- قوطی یا آلومینیم پلمب شده: بسته بندی قوطی بسیار محفوظ تر است و معمولا هم احتیاجی به نگهداری در هومیدور یا جای مخصوصی ندارند.
برای نگهداری توتون به وسایل کمی و شرایط آسانی نیاز دارید.
اگر که از توتون کیسه ای استفاده می کنید و آن را برای مدتی بیش از یک 15 روز نگهداری می کنید بهتر است از سنگ رطوبت ساز استفاده کنید.
اسپری کردن آب مقطر به ندازه کم همیشه گزینه پیشنهادی است.
قانون طلایی توتون، هیچ گاه توتون پیپ و یا توتون سیگار را برای مدت زمان طولانی روی میز نگذارید. توتون در اثر تبادل هوا به سرعت خشک خواهد شد. توتون خود را در کمد یا کشویی که کمتر درب آن باز می شود بگذارید و به راحتی نگهداری کنید.
پست های مشابه:
